As sete mortes de Leopoldo Pardo. Trátase dun texto que precisaba escribir. Poñendo como intermediario ao (des)heroe Leopoldo Pardo, que nacera en Asasinato no Centro Comercial e A Morte Vén en chancletas, tento facer un retrato esperpéntico da realidade que nos circunda.
Decanteime por unha trama expositiva próxima ao thriller e próxima a Vicente Risco, Valle Inclán, Abraham Stocker ou Curros Enríquez (polo menos na miña mente) para contar a miña percepción sobre o rumbo que ao meu ver está collendo esta sociedade á que chaman occidental.
Leopoldo Pardo -Leopardo-, ex-presidiario e antigo vixilante xurado, traballa agora na cidade de Auria como axente de seguros da compañía Nationale Switzerland. Un día recibe un encargo especial dun cliente extravagante: asegurar sete obxectos paradigmáticos da cultura galega entre os que están a máquina de escribir de Blanco Amor ou a caveira de Breogán. Os sete obxectos están asociados a sete contravalores que rexen a sociedade actual e Leopardo deberá documentar graficamente a existencia deses antivalores para cobrar as primas das pólizas. Unha tarefa considerada fácil en primeira instancia…
«"As sete mortes de Leopoldo Pardo" é unha das mellores obras do autor ourensán, na que se conxugan a ironía, un pouso tolo de obras de Vicente Risco e Curros Enríquez, e unha análise revelada da putrefacción nos comportamentos sociais de hoxe en día.» (Herminio Espada Gómez)
«Unha revisión moderna do "Divino Sainete", unha homenaxe secreta á novela "Drácula", chea de simbolismos e chiscadelas a dúas culturas: a galega e a popular. En definitiva, outra xanela aberta nas letras galegas.» (Francisco Roque Brito)
ASMDLP na Galega
https://www.crtvg.es/tvg/a-carta/as-sete-mortes-de-leopoldo-pardo-de-jorge-emilio-boveda
Crítica Vicente Araguas
Crítica Ramón Nicolás
Crítica Xosé Manuel Eyré
Na revista Novedades "ene"
Na revista Biblos Clube